شناسایی ژن های فیمبریه در اشریشیاکلی جدا شده از عفونت ادراری و تعیین الگوی حساسیت آنت یبیوتیکی آنها

سابقه و هدف: : شایع‎ترین عامل اتیولوژیک عفونت مجاری ادراری باکتری اشریشیاکلی است که مهم‎ترین عامل حدت آن فیمبریه p می‎باشد. اشریشیاکلی یوروپاتوژن انواع مختلفی از ادهسین مانند ادهسین های پیلی یا( pap (pyelonephritis associated pili را بیان می کند که واسطه‎ی اتصال به سطح سلول های اپی تلیال مجاری ادراری می‎باشند. این مطالعه با هدف شناسایی ژن‎های papg ،papc  و نیز بررسی میزان مقاومت آنتی‎بیوتیکی نمونه های اشریشیاکلی جداسازی شده انجام گرفت. مواد و روش‎ها: در این تحقیق توصیفی-مقطعی، 100 نمونه ادرار از افراد مبتلا به عفونت دستگاه ادراری مراجعه‎کننده به مراکز درمانی کرمان جمع آوری و پس از کشت در محیط‎های اختصاصی، تعداد 50 جدایه اشریشیاکلی با آزمون‎های بیوشیمایی تشخیص و تأیید گردید. آزمون حساسیت آنتی‎بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن با آنتی بیوتیک‎های مشخص انجام شد. حضور ژن‎های papg و papc به روش pcr چندگانه‎ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که جدایه‎های اشریشیاکلی نسبت به آمیکاسین (100 درصد) و نیتروفورانتوئین (94 درصد) حساس و نسبت به آمپی‎سیلین (92 درصد) مقاومت داشتند. 26 درصد نمونه‎ها (13 نمونه) واجد ژن papg که 20 درصد آن‎ها دارای ژن papg ii، 6 درصد حاوی ژن papg iii بودند. ژن papg i در هیچ‎یک از نمونه ها شناسایی نگردید. همچنین در 54 درصد نمونه‎ها ژن papc ردیابی شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شایع ترین ژن کدکننده‎ی فیمبریه در اشریشیاکلی جداشده از عفونت دستگاه ادراری ژن papc و ژن papg ii بود. علت تفاوت نتایج با سایر مطالعات می‎تواند به‎دلیل تفاوت مناطق جداسازی نمونه‎ها باشد.